Philippe Djian’dan tekinsiz bir pastiş: Marlène

Bunun en hoş örneklerinden biri tahminen de Philippe Djian ın ‘Marlène’i Daha evvel ‘Betty Blue’ ‘İntikamlar’ ‘Yansımalar’ ‘Affedilmeyenler’ üzere kitaplarıyla Detay Yayınları ndan okuma fırsatı bulduğumuz Djian ‘Marlène’le bir türk ifşa porno arada Detay Yayınları nın yeni markası Düşbaz da Gökçe Yavaş ın çevirisiyle okurla buluşuyor

Marlene Philippe Djian Tercüman Gökçe Yavaş 144 syf Düşbaz Kitap 2022

Savaştan dönmüş iki yakın asker porno videosu izle arkadaşın Dan ve Richard ın normal hayata dönme öyküsü olarak kısaca tanım edebiliriz Marlène i Habil ve Kabil den itibaren duymaya alışkın olduğumuz zıtlık burada da ön plana çıkıyor Dan porno yeni olağan hayata ahenk sağlama konusunda nispeten daha ılıman olsa da Richard dalaşmaktan büyük riskler almaktan ve köşelerini sivriltmekten çekinmeyen bir karakter Lakin Djian büsbütün toksik masküleniteye ve post travmalara sırtını dayamak yerine üç bayan karakterle anlatısını daha derinlikli ve usta işi hale getiriyor Nath Mona ve Marlène

Richard ın sadakatsiz eşi Nath annesiyle zehirli kirli bir bağlantı kuran Mona ve gittiği her yere uğursuzluk ve yıkımdan öteki hiçbir şey kazandırmayan Nath in kız kardeşi Marlène Tüm karakterlerin ortasındaki kolay alaka ağı her an yıkılmaya hazır ve tabiatı gereği yıkılmak için yaratılmış lobutlar üzere diziliyor okurun önüne

Djian’ın roman boyunca lisanı ve kurmaca dizaynı adeta sinema estetiğiyle raks ediyor Son derece dar bir kadrajla ve süratli kesmelerle başlıyoruz romana Karakterlerin birer birer anlatıya dahil olmasının akabinde kadraj genişliyor Ancak bu genişleme hali hiçbir vakit hislerin özgürce salınmasına müsaade vermiyor Karakterlerine his boşalımı için fırsat vermeyen Djian okurun özdeşleşme anlatıya ruh kazandırma hakkını elinden alıyor Romanın her sayfası sorularla karakterlerin cılız ve çaresiz onaylanma gereksinimleriyle doluyken dilekler ve agresif atılımlar dört bir yanımızı kuşatırken Djian soru işaretlerini ünlemleri diyalogların ayrıştırıcı işaretlerini atıveriyor estetiğinden Süratli kesmeler birbirine yerin kuru tasvirinde yitip giden diyaloglar neresi olduğundan emin olduğumuz lakin orası olduğuna dair delil sunamadığımız topraklar tüm bunlar çok güçlü bir tekinsizlik yaratıyor

Djian Dan ve Richard ın olağan hayata adapte olmaya çalıştığı o yeri tüm çıplaklığı yetersizliğiyle inşa ediyor zihnimizde Bunu yaparken çok kuru bir lisan kullanıyor aslında o denli ki birçok vakit yeri tasvir etmeye girişmiyor bile Evet bir bowling salonu açık hava sinemaları basık konutlar gaziler için aktiflik düzenlenen yerler iş yerleri var elimizde Lakin bu yerler vakitle bir alışkanlık yaratmak yerine her adım attığımızda boğuyor bizi Bu açıdan ‘Marlène’ duygusuz duygusu kasvetli mizanseniyle bir tıp post travma üzere işliyor Dan ve Richard ın bakış açısında kaldığımızda Nath Mona ve Marlène in bakış açısında ise anlatı koca bir çıkışsızlık halini alıyor Daracık bir yıkılma ve yıkıp geçme alanı

Djian Amerikan toplumunun kültürel yapısında tanınan bir yere sahip olan bowlingin çoğumuzun sıkıcı bulduğu bu salon oyununun tekinsiz bir pastişini yapıyor güya Bütün karakterler hem lobut hem de üç parmak ve güzel bir atışla yıkıma sebep olan o ağır büyük top aslında Okur her topun her bir lobuta saldırmasına hayret verici bir sesle yıkıp geçmesine ve her şeyden öte topun lobutlara ulaştığı o gergin bekleyiş ânının birebir şahidi oluyor

Philippe Djian ın Gökçe Yavaş çevirisiyle Düşbaz listesinde yer alan kitabı ‘Marlène’ çok güçlü bir ruhsal tansiyon olarak akıllarda yer alırken arkadaşlık kız kardeşlik evlilik aşk ve ebeveynlik üzerine pek çok soru sormamıza vesile oluyor Romanla baş başa kaldığımız o bowling salonunda her bir tema lobut önüne gelen her lobutu yıkmaya hazır bir top ve manisiz uzun ve cilalı bir yol üzere beliriyor önümüzde