2001 yılında Gaziantep’te dört kişilik bir ailenin en küçük bireyi olarak doğduğunda onun yıllar sonra bir ulusal yüzücü olarak yüzü aşkın madalyayla hem ailesine hem de ülkesine büyük bir gurur yaşatacağını kimse kestirim edemezdi.
İrem Öztekin, her şeyden evvel devlet memuru babası ve mesken hanımı annesinin ona inanması ve onun gelişimi için tüm fedakarlıkları yapmasıyla içindeki yüzme tutkusunu açığa çıkardı ve toplumsal olarak Down sendromlu bireylere dair farkındalığımızın artmasına katkı sağladı. Bunu yaparken de yalnızca başarılarıyla gündeme gelmedi, toplumsal medyayı aktif bir formda kullanarak çok kalabalık bir hayran kitlesini de peşinden sürükledi.
Toplu taşıma durağında yanından geçen “büyük ve lüks araçtan gelen yüksek sesli müzik” karşısında “durur muyum, başladım kıvırmaya. Durdu ve birlikte biraz döktürdük. Birlikte başarıyoruz” diyen, “Şıkır şıkır rekortmen olduğumu söylemiş miydim?” diyerek son ödüllerinin sertifikalarını paylaşan İrem, her vakit memnun ve güleç haliyle hepimize en karamsar anlarımızda bile umut ışığı oldu.
10 yıldır İzmir’de yaşayan ve halihazırda Ege Üniversitesi, Spor Bilimleri Fakültesi, Antrenörlük Eğitimi Yüzme Antrenörlüğü Kısmı 2. sınıf öğrencisi olarak eğitimine devam eden İrem’in yüzmeye başlaması ise 11 yaşında yüzme öğrenmek gayesiyle yaz spor okulundaki kursa yazılmasıyla başladı.
Kısa müddette yüzmeyi öğrenen İrem lisanslı atlet oldu ve 2013 yılından beri yüzme yarışlarına katılmaya başladı. Türkiye Özel Sportmenler Spor Federasyonu’nun her yıl düzenlediği Bölge ve Türkiye Yüzme Şampiyonaları’nda birçok defa birinci olarak altın madalya aldı; 2017 yılında Özel Atletler Yüzme Ulusal Takımı’na seçilerek Türkiye’yi temsil etmeye başladı.
İrem, tutkusunu ülke hudutlarının da ötesine taşıyarak bugüne kadar 4 kez memleketler arası karşılaşmalara katıldı. Spor ömründe kazandığı madalyaların sayısı, 11 tanesi milletlerarası karşılaşmalardan olmak üzere, 110’u aştı. Birçok kurum onu “yılın sporcusu” seçti. Geçen sene ise Bronz Cankurtaranlık Sertifikası sahibi olarak bir hayalini daha gerçekleştirdi.
2017 yılı Kasım ayında Fransa’da yapılan Down Sendromlular Avrupa Açık Yüzme Şampiyonası’nda 5 madalya kazanarak kelebek tarzda 50 ve 100 metre gençler dünya rekorunu elde etti; 2018 yılı Mayıs ayında Kosova’da düzenlenen Memleketler arası Down Sendromlular Açık Yaş Yüzme Şampiyonasında 5 madalya kazandı; akabinde 2019 yılı Eylül ayında İtalya’da düzenlenen Down Sendromlular 5. Avrupa Açık Yüzme Şampiyonasında 3 Avrupa üçüncülüğü elde etti ve en son olarak geçtiğimiz sene Ekim ayında İtalya’da düzenlenen Suds Down Sendromlular Avrupa Açık Yüzme Şampiyonası’nda Avrupa ikincisi oldu.
İrem Öztekin, Gazete Duvar okurlarına kendisini, muvaffakiyetlerini ve amaçlarını anlatıyor:
Sevgili İrem, yüzmeye olan ilgi ve merakın nasıl ortaya çıktı? Bu yoldaki uğraşlarında gördüğüm kadarıyla annen çok büyük bir destekçin. Yüzmeye başlamak onun takviyesiyle mi oldu?
Yüzme öğrenmek emeliyle belediyenin yaz okulunda yüzme kursuna başladım. Kısa müddette yüzmeyi öğrendim. Kurs antrenörü yeteneğimi fark ederek ailemle irtibat kurdu. Bizi kurs bittikten sonra da bu sporu devem ettirmem konusunda yönlendirdi. Daha sonra İzmir Gençlik Spor Vilayet Müdürlüğü havuzlarında çalışmaya devam ettim, lisans çıkartıp sonraki yıl müsabakalara katılmaya başladım. Daima başarılı antrenörlerle çalışma fırsatım oldu. Bunun yanı sıra ailemin de çok büyük takviyesini alarak bugünlere geldim.
Yakın devirde üniversiteye başladın. Biraz da senin kuşağının talihsizliği olarak pandemi periyodunda üniversiteli oldun. Artık derslerin başladı mı? Üniversiteli olmak nasıl bir his? Hem de İzmir’desin.
2020 yılında üniversite imtihanında baraj puanını aştım ve Ege Üniversitesi Spor Bilimleri Fakültesi’nin 2020-2021 Eğitim Öğretim yılı özel yetenek imtihanlarını da muvaffakiyet ile geçerek, “Antrenörlük Eğitimi Bölümü” öğrencisi oldum. Eğitimin birinci yılı pandemi nedeniyle uzaktan eğitimle geçti. Bu yıl yüz yüze eğitime geçtik, şu an 2.sınıfa devam ediyorum. Üniversiteli olmak, derslere katılmak, yerleşkedeki birçok alanı kullanmak çok hoş bir his.
Milli sportmen olma sürecin nasıl gelişti? Neler hissetin bu unvanı aldığında?
Türkiye Özel Atletler Spor Federasyonu’nun her yıl düzenlediği Bölge ve Türkiye Yüzme Şampiyonaları’nda “Down Sendromlu Bayanlar” kısmında birçok sefer birincilik elde ettim. Birinci kere 2017 yılında ulusal kadroya seçildim. 2021 yılına kadar 4 sefer ulusal atlet olarak yurtdışı karşılaşmalara katıldım ve 11 madalya, 2 dünya rekoru elde ettim. Ulusal sportmen olmak çok gurur verici bir his. Tıpkı vakitte daha çok sorumluluk hissettiren bir durum.
Madalya sayılarını sanırım sen de artık takip etmekte zorlanıyorsundur. En son kaç madalyaya ulaştın?
11’i yurtdışından olmak üzere 110’u aşkın madalya aldım bugüne kadar.
Başarı senin için ne manaya geliyor İrem?
Başarı yaptığın işi, çabayı sonuca ulaştırmak yani maksadına ulaşmak manasına geliyor benim için.
Yurtdışında ve yurtiçinde katıldığın müsabakalar ortasından seni en çok etkileyen ve aklında kalan hangisi oldu?
İlk katıldığım şampiyona 2017 yılında Fransa’da yapılmıştı. Orada birinci kürsüye çıkışımı ve bayrağımızı taşımamı unutamam. Beni en çok etkileyen an bu olmuştu.
Antrenmanların ne sıklıkla devam ediyor? Antrenörünle nasıl bir diyalogun var?
Okulla birlikte idmanları sürdürmek çok sıkıntı oluyor lakin ben tekrar de devam ettirmeye çalışıyorum. Şu anda haftada 3 sefer sabah 5:30’da idman yapıyorum. Müsabaka yaklaştığında sayı 6-7’ye çıkıyor. Antrenörümle uyumlu, uygun bir bağlantımız var. Bu günlere gelmemde onların hissesi çok büyük.
Biraz güç bir soru ancak en çok sevdiğin yüzme tarzı hangisi ve neden?
Her tarzda yarışıyorum lakin en sevdiğim tıpkı vakitte en sıkıntı tarz olan kelebek yüzme.
Peki hayatta nasıl zorluklar yaşadın İrem ve onları nasıl bir formül izleyerek aştın?
Okul hayatında, spor hayatında birçok zorlukla karşılaştım. Bazen okula kayıt olurken, bazen de idman yapacak havuz bulmaya çalışırken çıktı bu zorluklar. Bu zorluklar karşısında pes etmeden, vazgeçmeden çalıştım.
İlkokula kaynaştırma öğrencisi olarak başladım, buna rehberlik araştırma merkezi karar verdi. Öğretmenler özellikle ilkokulda, sınıfında kaynaştırma öğrencisi istemiyor pek, eğitimin özel alt sınıfta alınmasını istiyorlar. Okul bittikten sonra ortaokula ve liseye kayıtta sorun yaşadık. Her kayıt öncesi birkaç kere ulusal eğitim, rehberlik merkezi ve okul ortasında gidip geldik. Lakin sonunda kayıt yaptırdık.
Spor gereçlerinin pahalılığından şikayetçisin sanırım. Bu bahiste rastgele bir takviyeden yararlanıyor musun?
Spor materyalleri nitekim çok kıymetli. Bir-iki defa takviye aldığım oldu, fakat ulusal atlet olduktan sonra bile sponsor bulma uğraşlarımdan, müracaatlarımdan bir sonuç alamadım.
Down sendromlu akranların açısından bir örnek haline geldiğini düşünüyor musun? Zira Down sendromluyu “artı bir fazlalık” olarak tanımlıyorsun ve birçok akranına da aslında yeteneklerini keşfettiklerinde neler başarabileceklerine dair bir rol model oluyorsun. Bu bahiste onlardan bir geri dönüş alıyor musun?
Eğitim ve spor tarafından örnek olduğumu düşünüyorum. Bazen bana yahut aileme ulaşanlar oluyor. Onlara tavsiyelerde bulunuyoruz. Kendilerine her vakit güvensinler, başarmak için çok çalışsınlar, ilgi duydukları bir kısımda da spor yapsınlar.
Bir yandan da toplumsal medyayı çok düzgün kullanıyorsun. Gündelik yaşantında karşılaştığın zorlukları yahut gülünç olayları takipçilerinle paylaşıyorsun. Benim üzere birçok takipçin de bu vesileyle sana daha rahat ulaşıyor, muvaffakiyetlerini gururla takip ediyoruz. Toplumsal medya senin için nasıl bir irtibat alanı sağladı?
Sosyal medya kolay bir formda büyük kitlelere ulaşma imkânı veriyor. Başarılarımı duyurmak konusunda çok tesirli olduğunu düşünüyorum.
Ege Denizi’nde mi, açık denizlerde mi, okyanusta mı yoksa kapalı bir havuzda mı yüzmek senin karakterini daha düzgün tanımlar?
Antrenmanları havuzda yapmak durumundayım. Lakin keşke imkân olsa büyük denizlerde daha uzun aralıklar yüzsek.
Benimle hayallerini de paylaşır mısın İrem? Geçen sene cankurtaran dokümanına sahip oldun. Yüzme antrenörü olma maksadın devam ediyor mu, yoksa yanına öbür maksatları de ekledin mi?
Milli sportmen olmak hayalimdi onu gerçekleştirdim. Yüzme antrenörü olma hayalimi de gerçekleştirme yolunda ilerliyorum. Bundan sonra yüzme hayatımı sürdürürken çalışma hayatına başlama hayalim var.
Bu keyifli söyleşi için çok teşekkürler İrem.
