Mersin 2’inci Asliye Ceza Mahkemesi’nde ‘nitelikli dolandırıcılık’ savıyla 25 Şubat 2011 tarihinde açılan dava, 8 yıllık vakit aşımı nedeniyle düştü. Mahkeme, sanıkların beraatine karar verdi. Üye hâkim, davanın açılmasına da itiraz ederek Ahmet Haşim’in ‘Merdiven’ başlıklı şiiriyle şerh düştü. Hakim münasebetini açıklamayı ‘gereksiz’ gördü fakat davanın açılmasına ait düştüğü şerhi 7 sayfayla anlattı.
Mersin’de yaşayan K.H., 3 Eylül 2010’da Mersin Mezitli Ş.R., Yılmaz Polis Merkezi’ne giderek A.A. ve E.B. hakkında ‘nüfus cüzdanının fotokopisini kullanarak faturalı sınır açtığı ve sınırın faturaları ödenmediği’ gerekçesiyle şikayetçi oldu. Mersin Cumhuriyet Başsavcılığı ise 15 Kasım 2013 tarihinde soruşturma başlattı. Savcı, sanıkların cezalandırılmaları talebiyle belgeyi Mersin 2’inci Asliye Ceza Mahkemesine gönderdi ve kamu davası açıldı. Mersin 2’inci Asliye Ceza Mahkemesinde görülen dava, 2 Aralık 2014 tarihinde beraatle sonuçlandı. Lakin K.H., mahkemenin beraat kararına itiraz etti.
Bunun üzerine Yargıtay 15’inci Ceza Dairesi, 19 Nisan 2021 tarihinde evrakın bozulmasına karar vererek Mersin 2’inci Asliye Ceza Mahkemesine gönderdi. Mersin 2’inci Asliye Ceza Mahkemesince yapılan yargılama sonucunda 12 Temmuz 2021 tarihinde misyonsuzluk kararı verilerek evrak Mersin 3’üncü Ağır Ceza Mahkemesine gönderildi. Belgeyi kabul eden Mersin 3’üncü Ağır Ceza Mahkemesi, 14 Nisan’da görülen duruşmada sanıklara beraat kararı verdi.
Üye hâkim Oğuz Bekar karara şerh düşerken, ‘Muhalefet Şerhi’ başlığıyla örnekler vererek 7 sayfalık bir münasebet yazdı. Savcıyı da eleştiren hakimin muhalefet şerhi şöyle:
“Sanık A.A., A. İletişim isimli işyerinin sahibi ve yetkilisi..
Sanık E.B., D. Pazarlama isimli işyerinin sahibi ve yetkilisi.
Mağdur, 03.09.2010 tarihinde nüfus cüzdanı ile öbür eşyalarının çalındığını belirterek şikayetçi oldu. Sanık A.A., mağdurun nüfus cüzdanını kullanarak düzmece abonelik kontratı yaptı ve 0542 X X X numaralı telefon çizgisini aldı. Bu çizgisi kullandı. Borcunu ödemeyerek, mağdurun ziyanına neden oldu. Sanık E.B., mağdurun nüfus cüzdanını kullanarak uydurma abonelik mukavelesi yaptı ve 0533 X X X numaralı telefon çizgisini aldı. Bu çizgisi kullandı. Borcunu ödemeyerek, mağdurun ziyanına neden oldu.
Sanıklar TCK 157/1, 207/1 hususundaki cürmü işledi. İddianame bu biçimde… Bu olayla ilgili dava birinci evvel Mersin 2’inci Asliye Ceza Mahkemesi’nin 2013/834 Temel numaralı evrakında açılmıştır… Bütün suçlardan CMK 223/2-e hususuna nazaran beraat kararı verilmiştir. Karar temyiz edilmiştir. Yargıtay 15. CD, “Telefon abonelik kontratı yapıldığı sırada, kamu kurumu niteliğindeki Nüfus Müdürlüğü’nün maddi varlıklarından olan katılanın bilgilerini içerir nüfus cüzdanı fotokopisi kullanılmıştır. Bu sebeple, aksiyonun 5237 sayılı TCK’nın 158/1-d hususunda düzenlenen nitelikli dolandırıcılık ve 5809 sayılı Elektronik Haberleşme ve Kanunu’nun 56/2. delaletiyle 63/10. unsur 2. cümleye muhalefet cürümlerini oluşturup oluşturmayacağına ait kanıtları takdir ve kıymetlendirme yetki ve vazifesinin üst dereceli Ağır Ceza Mahkemesine ilişkin olduğu gözetilerek misyonsuzluk karar verilmesi gerekir.” diyerek bozma kararı vermiştir.
Dosya Mersin 2. Asliye Ceza Mahkemesi’nin 2021/464 Temel numarasına kaydedilmiştir… Misyonsuzluk kararı verilerek belge mahkememize gönderilmiştir. Düzmece abonelik kontratı düzenlenmesi fiili, 5809 Sayılı Elektronik Haberleşme Kanunu 63/10. Unsurunda düzenlenen kabahati oluşturmaktadır. Bu cürmün dava zamanaşımı dolmuştur. Bu kabahatle ilgili davalar hakkında düşme kararı verilmiştir… Bu hususta çoğunlukla birebir fikirdeyim. Çoğunluk diyor ki… Sanıklar, aldığı telefonu kullandı. Fatura borcunu ödemedi. Bu sebeple mağdurun ziyanına sebep oldu. Bu halde yapılan bir hareket de “dolandırıcılık” kabahatini oluşturur. Sanıkların bu cürmü işlediği ispat edilememiştir. Bu sebeple CMK 223/2-e unsuruna nazaran beraat kararı verilmesi gerekir. Bu sınırları kullanarak mağdurun ziyanına sebep olan şahısların tespit edilmesi ve gereğinin yapılması için cürüm duyurusunda bulunulması gerekir……..
Dolandırıcılık kabahati ile ilgili olarak…. Çoğunluk motamot bu biçimde karar veriyor. Geçersiz abonelik mukavelesi ile ilgili olarak, dava zamanaşımı mühleti dolduğu için… Sanıkların bu fiili sahiden işleyip işlemediği konusunda bir şey yazmaya gerek yok.
DOLANDIRICILIK SUÇU İLE İLGİLİ AÇIKLAMA:
Bu olay dolandırıcılık cürmü kapsamında kalan bir olay değildir. Dolandırıcılık hatasında sanık, mağdur ile irtibata geçer. Mağdur ile bir şeyi yapma konusunda mutabakat sağlamak ister. Mağdur lehine yararlı bir iş yapacağını söyler ve bunun karşılığında da mağdurdan para ya da mali başka bir şey ister. Mağduru kandırmak, ikna etmek için hileli hareketler yapar. Mağdur da sanığa inanır, istenen parayı sanığa verir, bunun karşılığında da sanığın kelam verdiği şeyi yapmasını bekler. Sanık ise mağdurdan parayı alır ve kayıplara karışır. Dolandırıcılık cürmü bu biçimde işlenecek bir kabahattir. Düzmece senet düzenleyerek mağduru borçlu göstermek ve mağdura karşı icra takibi başlatmak, alacak davası, vs davalar açmak dolandırıcılık kabahati kapsamanda kalmaz.
Olayımızdaki üzere, düzmece abonelik sözleşmesi düzenlemek ve kullanmak, fatura borcunu ödememek ve mağdurun ziyanına sebep olmak, dolandırıcılık cürmü kapsamanda kalmaz. Yani, yalnız başına dava konusu olaydaki üzere hareket etmek dolandırıcılık suçu kapsamında kalmayacaktır. Somut olayın formuna nazaran durum değişebilir. Bu hususu belirtmek gerekir. Sahtecilik farklıdır, dolandırıcılık farklıdır. Geçersiz olarak düzenlenen senet ile yapılan icra takibinde, sanık ile mağdur ortasında bir muahede yapılmıyor ki biz buna dolandırıcılık kabahati diyelim.
Dolandırıcılık hatasında sanık ile mağdur ortasında bir anlaşrecek. Dava konusu olayda bu türlü bir şey yoktur. Dava konusu olayda sanık, mağduru dolandırmış sayılmayacaktır. Çünkü mağdur edilen şahıs ortalarda görünmüyor ki… Ortalarda görünmeyen ve kim olduğunu görmediğim, bilmediğim bir şahsı ben nasıl dolandıracağım… Bunun açıklamasını bana yapmanız mutlaka mümkün değil…
Gözden kaçırdığınızı düşündüğüm şu hususu da burada açıklasam, sorun daha yeterli anlaşılacaktır diye düşünüyorum. Şayet dava konusu olaydaki üzere bir hareket ile birilerinin ziyana uğramasına sebep olmak, dolandırıcılık suçu sayılıyorsa…. Şöyle bir sorun ortaya çıkıyor…. Sizce burada nitekim de TCK 157 unsuru manasında kim aldatılmış, mağdur olmuş oluyor… Kimliği kullanılan şahıs bu olayın neresinde kalıyor.
Sanıklar, kimliği kullanılan şahıs ile mi muahede yapıyor.. Sanıklar, kimlik sahibinin yaşayıp yaşamadığını bile bilmiyor. Bu formda meçhul bir adam nasıl dolandırılacak. Bunun açıklamasını ben yapamıyorum. Mutabakat, telefon şirketi ile yapılıyor…. Fatura borcunun ödenmemesi durumunda icra takibi başlatıldığında…. Bu durumda kim mağdur olmuş oluyor, söyler misiniz….. Bu durumda kimlik sahibinin düşeceği tek eza, yalnızca ve yalnızca şudur….. O kişinin kendisi olmadığını ispat etmekle uğraşmak.. Esasen ispat da edilmesi lazım, olağanda. Çünkü çizgi sözleşmesini o yapmamış ki…. Sonuçta, kimlik sahibi, fatura borcunu ödemekten kurtulacak…
Lütfen söyler misiniz…. Bu durumda olan kime olmuş oluyor…. Karşılığını ben vereyim…. Telefon şirketine… Tahsilatı yapamamış….. Mağdur olmuş….
Eğer sen bu işe dolandırıcılık hatası diyorsan, bu hatanın mağdurunu yanlış seçmiş durumdasın… Bu durumda mağdur, yalnızca ve yalnızca telefon şirketidir…..
Ve şayet hakikaten de.. Kimliği kullanılan şahıs, suçsuz olduğunu ispat eder ve telefon şirketine ödeme yapmaktan kurtulursa……. Bu durumda, sanıklar, şirketi resmen dolandırmış oluyor. TCK 157 unsurunda düzenlenen dolandırıcılık cürmü da muhakkak oluşuyor…. Bu görüşüme hayır diyebilecek miyiz…… Mümkün değil üzere….
Her şey çok kolay ve ortadadır bence… Sanık kiminle konuşup anlaşıyor ve kabahat sayılan işi yapıyorsa….. O suçun mağduru da, konuşup anlaştığı kişidir… Sizce de o denli değil mi…
Hat sahibinin, bu olay sebebiyle icralarda uğraşması, dolandırıcılık cürmü kapsamında kalan bir mağduriyet değildir… Bu mağduriyet için Borçlar Kanununda haksız fiil temellerine dayanarak manevi tazminat davası açabilir… İcrada uğraşırken harcadığı paralar için de, haksız fiil asıllarına dayanarak maddi tazminat davası açabilir. Bu şekilde oluşacak bir mağduriyetin, dolandırıcılık suçu ile alakası katiyetle yoktur. Olamaz da…..
Ayrıca bir de şu konu var, gözden kaçan…. Dolandırıcılık suçunda ne olması lazım. Mağdurun cebinden bir paranın çıkması ve sanığın cebine girmesi lazım. Yani, sanığın cebinde 5 lira varsa, bu 5 liranın 10 liraya çıkması lazım…
Peki bizim olayımızda, mağdurun cebinden çıkan ve sanığın cebine giren bir para var mı…. Hayır yok…. Olayımızda, mağdur hakkını ispat edemezse, cebinden bir para elbette çıkacak. Fakat bu para, sanığın cebine girmeyecek. Telefon şirketinin cebine girecek…
Böyle bir durumda, sanık açısından ne sonuç doğmuş olacak… Fatura sebebiyle sanığın cebinden çıkması gereken bir para, sanığın cebinden çıkmamış olacak…..
O vakit size soruyorum…. Bu halde, sanığın cebinden çıkmayan bu para…… TCK 157 hususu kapsamında, sanığın elde ettiği bir para sayılacak mıdır… Katiyetle hayır…. O halde, böyle bir durumda da dolandırıcılık kabahati oluşmayacaktır.
Birisi hakkında geçersiz senet düzenleyerek, o şahsa karşı icra takibi başlatmak. Birisi hakkında geçersiz evrak düzenleyerek, o bireye karşı alacak davası açmak. Olmayan bir alacak icat ederek icra takibi başlatmak ya da alacak davası açmak. Olayımızdaki üzere, düzmece abonelik sözleşmesi düzenlemek ve fatura borçlarını ödememek.
Yukarıda belirttiğim bir biçimde hareket etmek, dolandırıcılık cürmü katiyen değildir…. Bu halde hareket yaptık. Karşı tarafın cebinden para çıktı ve bizim cebimize girdi… Bu durum, muhakkak dolandırıcılık olamaz….
İyi de karşı tarafın cebinden para çıkmış. Buna ne diyeceksin… Ben buna şunu diyeceğim….. Birisi, sahtecilik yaparak birisinden haksız kazanç sağlamış…. Buna başka bir şey denilmesi katiyetle mümkün olamaz, olmamalı….
Çay içmek için gittim bir yere. İki adam oturmuş, çay sohbeti yapıyor.. Ben de yanlarına oturdum. Sohbet, muhabbet derken… Onlara dedim ki….. Ben falancadan biraz para koparmak istiyorum… Bu hususta bana şahitlik yaparsanız, benden 10’ar kaat çalışır. Onlar da , bir anlat da bakalım dediler… Ne yapacağımızı, gereken şeyleri onlara anlattım. Onlarla anlaştık… Birisi bana hakaret etmiş.. Ben de o adama manevi tazminat davası açacağım…. Neyse masadaki adamlarla anlaştık… Davamı açtım, şahitlerimi gösterdim… Bu davamın tek kanıtı ney… Şahitler.. Başka kanıt yok…
Dava konusu olayın, dolandırıcılıkla esasen hiçbir ilgisi yok da…. Biraz önce verdiğim örnekteki tazminat davası ile geçersiz senet düzenleyerek yapılan icra takibi ortasında fark var mı… Katiyen yok… Bu tazminat davasını kazansam da kaybetsem de, benim hakkımda dolandırıcılıktan işlem yapılacak mı, hayır….
Dava konusu olayın, dolandırıcılıkla aslında hiçbir ilgisi yok da…. Üstte çeşitli ihtimalleri yazarak belirttiğim yollarla haksız kazanç sağlamaya ne denir biliyor musunuz…. Yasal olarak işlenen yağma suçu denir….. Niçin mi… Şunun için….
Yağma suçunda ne oluyordu… Karşı tarafla mücadele edilerek, ondan haksız bir kazanç sağlanmak isteniyordu…. Senin istediğin bu paraya, o adamın isteği oluyor muydu… Hayır….
Sen ne yapıyordun… Rastgele bir adamın yanına gidiyordun. Bana şunu ver, bunu ver. Yoksa seni şöyle yaparım, böyle yaparım… Tehdit, dayak…. Sonuçta ne oluyordu…. Eğer sert kayaya çarpmışsan, eline bir şey geçmiyordu. Canını güç kurtarıyordun… Eğer o adama gücün yetmiş ise, o adam korktuğu için , istediğin parayı sana veriyordu… Yani karşı tarafla bir mücadele yapılıyordu.. Sonuçta mücadeleyi kim kazanırsa…. Cepten bir para çıkıp çıkmayacağı ona göre belirli oluyordu…
Dava konusu olayın, dolandırıcılıkla zati hiçbir ilgisi yok da…. Size soruyorum….. Biraz önce verdiğim örnekteki durum ile, geçersiz senet düzenleyerek icra takibi başlatmak işi ortasında bir fark var mıdır…. Katiyen hayır. İkisi de büsbütün tıpkı mantık… Yalnızca şekil kurallarında farklılık var…
Sahte senetle icra takibi başlatıldığında da karşı taraf seninle bir mücadele ediyor, çabucak gidip istenen parayı yatırmıyor, yanlış mıyım… Maddede belirtilen kuralları uygulayarak, hakkını ispat eder ise, mücadeleyi kazanmış oluyor… Şekil şartına uymaz, süre şartına uymaz, ispat edecek kanıt bulamaz,… üzere sebeplerle mücadeleyi kaybedebilir de…
Şu bildiğimiz olağan yağma suçundaki mücadele, bilek gücü ile yapılıyor. Bileği güçlü olan mücadeleyi kazanıyor. Düzmece senetle başlatılan icra takibindeki mücadele ise, kanunda belirtilen kurallara göre yapılıyor. Kanunda belirtilen şeylere sahip olan kişi kim ise, mücadeleyi de o kazanıyor… Tek fark, mücadelenin ne ile yapıldığı konusunda oluyor… Ortada başka bir fark yoktur…. Kurguladığım bu olayın, dolandırıcılıkla ne ilgisi var.. Var diyorsanız, bunun izahını yapmalısınız. İzahının yapılmasının katiyetle mümkün olamayacağını düşünüyorum.
Dava konusu yapılan fiil TCK 157 unsurunda düzenlenen dolandırıcılık suçu kapsamında kalmamaktadır. Bu fiil kanunda dolandırıcılık suçu olarak tanımlanmamıştır. Bu sebeple bütün sanıkların, dolandırıcılık suçundan, CMK 223/2-a hususuna göre beraatine karar verilmesi gerekir.
SAVCILIĞA YAPILAN İHBAR İLE İLGİLİ AÇIKLAMA:
Bu bahis ile ilgili genel açıklamayı biraz sonra yapacağım. Öncelikle şu husu belirtmek istiyorum. Dava konusu olay, kanunda dolandırıcılık suçu olarak tanımlanmamıştır. Bu sebeple CMK 223/2-a hususuna göre beraat kararı verilmesi gerekir. Bu şekilde beraat kararı verilen bir olay için ihbarda bulunulması ise mümkün değildir. Olmayan bir suçun faili de olmaz. Öyle değil mi….
Şimdi de genel açıklamayı yapacağım…. Bu açıklama, dava konusu yapılan fiilin suç sayılması durumunda geçerlidir. Suç olmayan bir olay için ihbarda bulunmak aslında mümkün olamaz. Üstte belirmiştim. Bu kısmı okurken buna dikkat edelim lütfen….
Cumhuriyet savcısı, suç teşkil eden bir fiil işlendiğini haber aldığında gerekli araştırmayı yapar ve bu fiilin failini bulmaya çalışır. Hakkında kamu davası açmayı gerektirecek derecede kâfi şüphe bulunan bir şahıs tespit edildiğinde de bu şahıs hakkında davayı açar. Yapılan yargılama sonucunda, hakkında dava açılan şahsın, bu suçu işlediği kesin olarak ispat edilemezse bu şahıs hakkında beraat kararı verilir. TCK 54/4 hususu gereğince, mesela uyuşturucu husus üzere, müsaderesi gereken bir eşya varsa bu eşyanın da müsaderesine karar verilir.
Verilen bu beraat kararıyla da suç oluşturan bu fiil ile ilgili ceza muhakemesi işlemleri bitmiş olur. Yani, ” bu şahıs hakkında beraat kararı verildi, bu suçu kim işledi ise tekrar araştırma yapılsın ve bulunsun ” üzere bir mantık ile hareket edilerek, bu suç ile ilgili yeni bir ceza soruşturması yapılması mümkün değildir. TCK 54/4 unsuru gereğince, mesela uyuşturucu üzere, müsaderesi gereken bir eşyanın bulunması da durumu değiştirmeyecektir.
Ceza Muhakemesi Kanunu’nda bunu gerektiren, emreden bir hüküm yoktur. Aslında böyle bir düşünce mantık kurallarıyla da bağdaşmaz. Aksi düşüncenin kabulü, cumhuriyet savcısının, önemli bir araştırma yapmadan, rastgele bir kişi hakkında dava açtığı manasına gelecektir. Bunun da kabulü mümkün olamaz.
Sonuçta, cumhuriyet savcısı gereken araştırmasını yapmıştır. CMK 170 unsurunda belirtilen şekilde, bir kişi üzerinde dava açılmasını gerektirir derecede şüphenin oluştuğu kanaatine varmıştır ve bu kişi hakkında davayı açmıştır.
Bu işin sonsuza devam ettirilmesi işin tabiatına ve CMK kurallarına muhalif olacaktır. Üstte belirtilen konu, olağan kuralına göre düzenlenen iddianame ile dava açılması durumunda uygulanan, uygulanması gereken bir durumdur.
Fakat, vakit zaman, suça husus olan şeyler ya da hakkında dava açılması gereken kişiler iddianamede dikkatsizlik sonucu yanlış belirtilebiliyor. Dava açılınca, bu konuya dikkat etmeden iddianamenin kabul edildiği durumlar da olabiliyor.
Mesela; Resmi dokümanda sahtecilik suçundan dava açılmış. 1 numaralı, 2 numaralı, 3 numaralı, 4 numaralı, 5 numaralı olmak üzere toplam 5 tane resmi doküman var. İddianamede, olay anlatılırken, bu 5 adet resmi evraktan de bahsedilmiş. Ama, sahtecilik yapılarak kullanıldığı argüman edilen ve dava konusu yapılmak istenen resmi evrak ise yalnızca 2 numaralı resmi doküman.
Cumhuriyet savcısı, “Süpheli, böyle böyle hareket ederek, 2 numaralı resmi belgeyi şu şeklide uydurma olarak düzenledi ve şu şekilde kullandı ” demek istiyor, aslında gayesi bu. Bu düşünce, soruşturma evrakından açıkça anlaşılıyor.
Fakat iddianamede, bazen dikkatsizlik sonucunda, düzmece olarak düzenlenen ve kullanılan 2 numaralı resmi belgeyi değil de, 5 numaralı resmi belgeyi dava konusu yapıyor. Yani, davayı kusurlu açıyor. Bu durumda, dava yanlışlı açıldığında, yargılama aşamasında bu durum fark edildiğinde, bu konunun, klasik maddi kusurun düzeltilmesi üzere düzeltilmesi mümkün olmayacaktır. Sonuçta, özünde yanlışlı da açılsa, şeklen usulüne uygun bir şekilde açılmış bir dava, dava konusu yapılmış bir fiil vardır. Bu dava hakkında temelden bir karar vermek gerekecektir.
Burada, iddianamenin iadesi aşamasında, eğer farkına varılmış ise, zati problem olmaz, iddianame iade edilerek bu kusur düzeltilebilir. Lakin, iddianamenin iadesi aşamasında farkına varılmamış ise, iddianame kabul edilerek yargılama aşamasına geçilmiş ise durum ne olacaktır, ne yapılması gerekecektir.
İşte bu durumda, iddianamedeki yanılgı belirtilerek, eldeki bu davada sanık hakkında beraat kararı verilecektir ve “sahtecilik yapılarak kullanıldığı argüman edilen ve dava konusu yapılmak istenen 2 numaralı resmi evrak ” hakkında dava açılması için cumhuriyet savcılığına ihbarda bulunmak gerekecektir. Beraat kararı verildiği halde niçin ihbarda bulunulacaktır. Çünkü burada suç teşkil ettiği sav edilen 2 numaralı resmi evrak hakkında henüz dava açılmamıştır ve bunun hakkında dava açılması gerekecektir.
Ya da dava kusurlu bir kişi hakkında da açılmış olabilir. A şahsı hakkında dava açılmak istendiği halde B sahsı hakkında dava açılmış olabilir. Bu durum yargılama aşamasında fark edilmiş olabilir. Bu durumda B şahsı hakkında beraat kararı verilir…. A şahsı hakkında dava açılması için cumhuriyet savcılığına ihbarda bulunulması gerekir.
Yani bu üzere teknik kusur sonucu dava açılması durumunda eldeki davada beraat kararı verilir ve kusur gösterilerek doğru dava açılması için ihbarda bulunulur. Bu verdiğim örneklerdeki beraat kararı ile rutin uygulamada verilen beraat kararı büsbütün birbirinden farklıdır. Bizim davamızda ise, rutin uygulama içerisinde dava açılmıştır, asıldan yargılamayapılmıştır ve beraat kararı verilmiştir. Önceden kim olduğu açıkça belirtilmeden , ” Evimden televizyonumu çalmışlar ” üzere olaylarda, yani sonradan araştırılarak bir fail bulunan olaylarda durum bu şekilde olmak zorundadır. Aksi taktirde bu işin sonu gelmez de.
“Şu adam benim elimden telefonumu zorla aldı, işyerimden para çaldı ” üzere, mağdurunaçıkaçık birfailgösterdiğiolaylarda,CMK223/2-emaddesinegöreberaatkararı verildiğinde, yeni bir ihbarda bulunmak esasen hiç mümkün olamaz. Mesela, dava konusu bu olayda ihbar sonucunda savcı ne yapacak. Hiçbir şey yapamayacak. Evrak zamanaşımına kadar öylece bekleyecek. Çoğunluğun yaptığı üzere bir ihbarda bulunmak mümkün değildir. Suç ne olursa olsun. İster kolay bir hırsızlık suçu olsun, isterse adam öldürme suçu olsun, durum değişmez.
Savcı ne yapmıştır. Soruşturmasını yapmıştır. Bir fail bulmuştur ve bu fail hakkında davasını açmıştır. Savcının yapabileceği başka bir şey yoktur. Ancak şu her vakit mümkün. Gerçek fail günün birinde kendiliğinden gelip suçunu ikrar edebilir, kendi suçunu ispat da edebilir. Hayatta böyle şeyler olmuyor mu oluyor. Bu durum yargılama sırasında da olabilir, beraat kararı verildiğinde de olabilir, mahkumiyet kararı verildiğinde de olabilir. Bu konu büsbütün farklı bir husustur. Bu ihtimal için savcılığa yeni bir ihbarda bulunmak mümkün olamaz. Olayın gerçek failinin tespiti için savcılığa ihbarda bulunma kararının hiçbir yasal dayanağı yoktur. Zati mantık olarak da kabul edilebilecek bir durum değildir.
SON SÖZ:
Belgede sahtecilik ile ilgili verilen kararda çoğunluk ile birebir görüşteyim. Bu sebeple bu hususta özel bir açıklama yapmadım. Dolandırıcılık ve ihbar ile ilgili mevzularda, çoğunluktan farklı düşünüyorum. Çoğunluk, dava konusu fiilin TCK 157 hususu kapsamında dolandırıcılık suçu olarak tanımlandığı sav etti ve CMK 223/2-e hususuna göre beraat kararı verdi. Uygulama da buna göre yürüyor. Ama ben uygulamada kabul edilen bu görüşe katiyen katılmıyorum. Dolandırıcılık suçu olamayacağını sav ediyorum. İlgili olabilecek her şeyi, anlaşılır ve detaylı bir şekilde açıkladım…. Ziyan ve hile ile ilgili kısımlar, sorunun özü ile fazla ilgili değildi. Bu sebeple gereksiz yere mevzuyu dağıtmak istemedim ve bu kısımları özel olarak açıklamadım….
Ağır, ağır çıkacaksın bu merdivenlerden,
Eteklerinde güneş rengi bir yığın yaprak,
Ve bir vakit bakacaksın semâya ağlayarak…
Sular sarardı… Yüzün perde perde solmakta,
Kızıl havaları seyret ki akşam olmakta…
Eğilmiş arza, kanar, muttasıl kanar güller,
Durur alev üzere kısımlarda kanlı bülbüller…
Sular mı yandı? Neden tunca benziyor mermer?
Bu bir lisan-ı hafîdir ki ruha dolmakta,
Kızıl havaları seyret ki akşam olmakta… ( Ahmet Haşim )
Dava konusu fiil TCK 157 unsuru kapsamında dolandırıcılık suçu olarak tanımlanmamıştır. Bu sebeple CMK 223/2-a unsuruna nazaran beraat kararı verilmesi gerekir. Olayın gerçek failinin tespiti için savcılığa ihbarda bulunma kararının hiçbir yasal desteği yoktur. Zati mantık olarak da kabul edilebilecek bir durum değildir.”
