Ceren Gündoğdu: Her şeyi kaybedebilirim ama samimiyetimi asla…

Çok ağırsınız görüyoruz Konserler bir yandan başka yandan müzikal Ayrıyeten art geriye müzikler yayınlıyorsunuz Pandemi periyodunda de çok üretkendiniz Nasıl oldu da kendinizi bu ağır temponun içinde buldunuz

Tutkulu bir periyot Pandemi aslında benim için ya küseceğim ya da tutunacağım bir periyottu Neden diyecek olursanız yıllarca kendi albümünü yapmanın hayalini kurmuş bir bayanım 15 yaşımdan beri istediğim şey bu Fakat hayatın ritmi içerisinde daima diğer projeler yeniden sahne üzerinde olduğum ve beni çok zenginleştirdiğine inandığım projeler öncelikli oldu 2 3 sene öncesine kadar bu müzikleri yayınlamıyordum Derken bir sene boyunca birkaç tekli çıktı ve birinci albüme giriştik Birinci albümün çıkışı pandeminin başladığı hafta Yani 14 Mart ta kapanma oldu 20 Mart ta benim albümüm yayınlandı Haliyle ne lansman konseri ne o hayalini kurduğumuz turne gerçekleşemedi O denli olunca da Tam da albümümün çıkacağı hafta kapanma oldu diye küsebilirdim Fakat bu kadar gerçek bir şey yaşarken hayatın içerisinde herkesin maddi manevi bu kadar korkulu sorunlu güç bir devirden geçtiği bir şeyin içerisindeyken o olumsuz duyguya ruh haline giremedim zira çok daha gerçek zorluklar deneyimliyorduk o devirde Ne oldu Daha çok konutta vakit geçirme daha çok okuma daha çok dinleme derken daha çok müzik çıkmaya başladı ortaya Ben de o süreçte bunları olabildiğince kaydetmeye başladım Benim bağımsız müziğe geçtiğim bir periyottu üstelik Rahat rahat gönlümden geldiği üzere kayıtlar yapıp paylaştığım bir periyoda evrildi

Konuya çok yapan bir yerden yaklaşıyorsunuz lakin o kadar emekle çıkardığınız birinci albümün bu türlü bir periyoda denk gelmesi sizde önemli bir hayal kırıklığı yaratmıştır zannediyorum

Hem de nasıl Dinleyiciye temas edememe durumu çok zorlayıcıydı Artık geriye baktığımda o albümün yanlış bir vakitte var olmuş bir albüm olduğunu düşünmüyorum lakin İnanın bunu da toksik bir olumluluktan söylemiyorum Demek ki o albümün o vakitte çıkması lazımmış Tahminen de insanların duygusal olarak âlâ hissetmediği bir devirde birilerinin yaralarını sarmasına vesile olmuş müzikler vardır içinde Zira müzik yalnızca 100 milyon şahsa hitap etmek için yapılan bir şey değil Bir kişinin yarasını sarıyorsa bir kişi bile kendisinin yaşadıklarının anlaşılır olduğunu düşünüyorsa o şarkıyı dinleyince bu çok değerli Dediğim üzere tahminen o devirde birilerine güzel geldi ya da bana yeterli geldi o müzikler o ritmler Bir de üretim bitmeyen bir şey Şayet ki şarkıcılığı ve müzik müellifliğini sonradan bir sıfat edinmek için benimsemiyorsan ki bu türlü de çok insan var lafımı çakmış olayım bu senin için bir hayat biçimiyse sen zati daima müzik söyleyen daima müzikle var olan biriysen tek atımlık kurşun değil o müzikler Yenisini yazarsın diğerini yazarsın diğer bir duyguyu aktarırsın Bunu da zorlama bir olumlama olarak söylemiyorum nitekim bu türlü hissediyorum

O güç periyotta albüm nasıl karşılandı pekala Beşerler o telaş halinde müziğe hâlâ ilgi gösterebiliyor muydu

Hiç kötü olmadığını düşünüyorum Birilerine ulaştı alışılmış Şöyle düşünün ben üç yıldır müzik yayınlıyorsam bunun iki yılı pandemiydi aslında Daha çok o devirde müziklerim özelinde var oluşumu gerçekleştirdim diyebilirim

Peki bu devrin akabinde sık aralıklarla yayınladığınız müzikler pandemi devrinin eserleri mi

Çoğu pandemide yazdığım müzikler evet O periyotta çok müzik yazdım Bu sene de o denli oluyor benim için Bir müzik yayınlanıyor üç gün geçmeden bir şey vesile oluyor bir müzik daha yazıyorum Planlamıyorum da aslında o denli akıyor Bu sene tahminen biraz daha az müzik yayınlamayı lakin çıkacak müziklere çok kanalize olarak hem görsel dünyasına hem sound una farklılıklar katarak ilerlemeyi istiyorum En son Ocak ta bir müziğim çıktı Mayıs a kadar bir şey yayınlamayacağım Mayıs ta çıkacak olan müzik hazır lakin kendimce biraz daha uzun bir orta verdim

SANA İLİŞKİN BİR KELAMI VE MÜZİĞİ DİNLEYİCİ İLE PAYLAŞMAK FARKLI BİR SORUMLULUK

Solo mesleğinizin en ağır devri herhalde bu Turnelere çıkıyorsunuz birçok kentte birinci kere sahne alıyorsunuz Bu nasıl bir his

Çok hoş bir his Ben daha evvel çok fazla sahnede performans yapmış biriyim Farklı projeler caz kümeleri müzikaller vesaire Lakin kendi kimliğinle orada olmak ve sana ilişkin bir kelamı müziği paylaşıyor olmak öbür bir sorumluluk Fevkalade hoş bir şey Konserler artmaya başlayınca birden fazla kente birinci defa gitme talihim oldu ve daima birebir paylaşımı yapıyorum İlk defa bu kente geliyorum diye gülüyor Benim için çok heyecan verici bir süreç Keyifliyim ve tadını çıkarmaya çalışıyorum

Konser tertipleri imkanlar bilhassa Türkiye de sanatkarların ve kümelerin şikayet ettiği bir mevzudur Siz ne düşünüyorsunuz bu bahiste

Şikayet edilmesi gereken bir bahis nitekim de Hoş parıl parıl kulisler mükemmel tertipler olamıyor her vakit Ben işe çok sert bir yerden başladım İç Anadolu turnesi yaptım İzmir den Antalya dan filan başlamam beklenebilirdi ancak ben Kütahya Aksaray Konya üzere vilayetlerden başladım Dayanılmaz öğretici bir tecrübe zira kaideler farklı dinleyici kitlesi ile kurduğun irtibat yeri geliyor farklı oluyor Zorlayıcıydı O denli tozpembe bir turne süreci yok natürel Bakın daima diyordum ki bu kıssayı bir röportajda anlatacağım o röportaj bu röportajmış Bir konserde şöyle bir şey yaşadım Benden sonra çıkacak bir küme var ve o çıkacak kümesi bekleyen bir kitle var Müziğimi söylüyorum ve karşımda bin bin 500 kişi var Bakıyorum dinleyenlere birileri bana elleriyle kalp yapıyor birileri ise son derece mutsuz zira öteki kümenin çıkmasını bekliyor Tıpkı pandemi ve albüm örneğindeki üzere hayat bence bu türlü bir şey Ya o kalp yapanlara ışıl ışıl gözleriyle sana bakanlara odaklanacaksın ki tahminen ortalarında kimileri birinci defa canlı müziğe temas ediyor birinci sefer o müzikleri duyuyor ya da orada memnun olmayan öbür kümesi bekleyen şahısların mutsuzluğuna kapılıp Vay efendim ben bunu hak etmiyorum Benim üzere bir yetenek burada sahnede filan üzere bir olumsuz hale düşeceksin Bence bu meslek idaresi de total olarak bu türlü bir şey zira makus çok fazla şey var Sana hakkının yendiğini güzel şeyler olmadığını hissettiren çok fazla şey geliyor başına Ona takılıp düşebilirsin ya da senin müziğini içselleştirmiş insanlardan gelen hoş bildirilere odaklanırsın Ben ikinci tarafa odaklanmaya çalışıyorum yoksa mental olarak işler pek kolay olmayabilir

Gittiğiniz kentlerde karşılaştığınız dinleyici kitlesinin varlığından haberdar mıydınız Yoksa biraz da baht yapıtı mi oldu her şey

Şans yapıtı oldu diyebilirim Beni de şaşırtıyor bu kadar kucaklanmak Toplumsal medya iletilerini olabildiğince okumaya mesai harcayan biriyim YouTube kanalında görüntülerin altına yazılanları da o denli Zira her yorumu içselleştirmemekle birlikte onların çok gerçek bir yanı olduğunu düşünüyorum Bazen yeterli ölçütler olabiliyor o iletiler ve yorumlar Oralardan takip ediyorum bir konsere gitmeden evvel gelen bildirilerden anlıyorum oradaki sıcaklığı Tekrar de gittiğinde orada o birebir tecrübe şaşırtıyor keyifli ediyor heyecanlandırıyor

Sanatkarın son teklisi ‘Gözyaşı Kadehleri’ Ocak ayında yayınlandı

AİLEMDE MÜZİK SÖYLEMEK KONUŞMA LİSANI ÜZERE BİR ŞEY

Biraz geriye dönelim isterseniz Sizin müzik dolu bir hayatınız çocukluğunuz var aslında Müzik dolu bir meskende doğup büyümüşsünüz Babanız TRT de halk müziği şefi ünlü bir sanatçı olan Zafer Gündoğdu Keza anneniz müzik söyleyen sahne alan bir isim Müzikçi olmak kaçınılmaz bir sonuç miydi sizin için

Evde bir konuşma lisanı üzereydi müzik müzik söylemek Kuşların birbirlerine seslenmesi öterek birbirleriyle bağlantı kurması üzere aslında Konutun ortasında bir piyano vardı kendimi bildiğim birinci vakitlerden beri Benim tuşlarına basarak oyun oynadığım sonra da çalmaya başladığım enstrüman Bağlama da vardı meskende lakin benim eğilimim piyanoyaydı 5 6 yaşlardan itibaren Aslında bir şeye gerçek çekiliyorsun Anne ve baba da onu görünce ne baht ki yanlışsız bir halde konservatuara yönlendirdiler beni Konservatuarı okula devam ederken yarı vakitli olarak okudum

Babam benim konser piyanisti olmamı klasik tarafta yer almamı çok istiyordu Onda baba güdüsüyle şu da vardı Sen çok naifsin yavrum sen bu dalda yapamazsın akademisyen ol piyanist ol O da kesimin başka yüzünü bilmediği için tahminen ona daha inançlı geliyordu işin bu tarafı Lakin ben Mimar Sinan da 8 yıllık piyano eğitiminin akabinde üniversitede diğer bir alanda eğitim almak istediğime karar verdim Bir taraftan müzik yaparken müziğimi besleyecek öteki kanallara girmem lazım diye düşündüm Oldum muhtemel meraklı biriydim birebir anda birçok şey yapma eğilimim vardı Boğaziçi nde sosyoloji okurken bu sefer de İstanbul Üniversitesi Devlet Konservatuarı nda Müzikal Tiyatro Kısmı olduğunu öğrendim ve müzikallere de daima bir aşkım var Hem tiyatro hem dans hem müzikler çok hoşuma gidiyor Derken o devirde bu kısma girdim Daima iki okul bir ortada gitti

Sosyoloji okumayı siz seçtiniz değil mi

Evet isteyerek gittim Çok hoş bir kısım zira Bir mesleksel eğitim değil şahsa bir perspektif katan insanı toplumu insanın o kırılganlığının içerisinde etrafındaki insanlardan ne kadar çok etkilendiğini anlamaya o sebep sonuç bağlantısını kurmaya yardımcı olan bir kısım sosyoloji Bence müzik yazmak ve yorumlamak da bu türlü bir şey Bir şahsa hitap ediyorsun fakat birebir vakitte binlerce bireye sesleniyorsun Müzik de insanı anlamakla ilgili üzere geliyor bana

Sosyoloji eğitiminizin yaptığınız müziğe bir tesiri olduğunu düşünüyorsunuz o halde

Kesinlikle Uygun ki okumuşum diyorum zira o nedensellik bağlantısını çok hoş kurduruyor beşere Bir insanın neyi neden hissettiği hangi davranış biçimlerini neden benimsediği üzere sorular İnsanı anlamaya dair baş yorma eğilimi veriyor bir kez Müzik dediğimiz sanat dediğimiz şey geçtim öbür insanları anlamayı kendini anlamayla çok temaslı Benim için müzik yazmak söylemek kendi iç dünyamı keşfetmekle kendi hislerimin ismini koymakla çok alakalı Ben içimi çok didikleyen biriyim ne vakit nerede ne hissettiğimi onu neden hissettiğimi merak eden biriyim Olağan kendinle birlikte diğer insanları da anlamak istiyorsun Bu sosyoloji ile çok ilintili bir şey ve müziğimi de olağan derinden etkiliyor

Dediğiniz üzere bir yandan da Müzikal Tiyatro eğitimi alıyorsunuz

O da bence müzik müellifliğini şarkıcılığı çok besleyen bir şey Müzikalde bir karakter yaratıyorsun ve o karakterin içine giriyorsun o karakterin iç dünyasından bir müzik söylüyorsun Ya da diğer bir karakter olmayı deneyimliyorsun Damdaki Kemancı da ben Hodel diye benim karakterime hiç benzemeyen bir kızı oynuyorum Hayatımda bir daha ne vakit Hodel olmayı deneyimleyebilirdim ki Diğer birinin his dünyasına girmek benim için müzik yazarlığımı önemli oranda etkiliyor

O eğitimden oyunculuğa da yönlenebilir miydiniz Aklınıza geldi mi hiç bu

Olabilirdi elbette zira orada da belirli başlı bir oyunculuk formasyonu alıyorsun Sonuçta ben de hem İstanbul Devlet Tiyatrosu ndaki 200 oyunluk sonrasında Damdaki Kemancı ile 60 oyunluk deneyim ile aslında önemli bir oyunculuk deneyimi yaşamış oluyorum ki ikisi de 3 saatlik oyunlar orjinal Broadway müzikalleri ve önemli tiyatro sahnesi tecrübeleri Lakin ben kolay kolay yakıştıramıyorum kendime Ben oyuncuyum demecini verebilmek için her türlü diyalekti konuşmayı beceriyor olmam çok daha fazla oyun oynamış olmam lazımmış üzere geliyor O denli bir devirdeyiz ki iki kısım dizide göründüğü için kendisini oyuncu olarak görenler var Benim için daima müzik ağır bastı Oyunculuğu da müzikle bir arada projelendirebildiğim müzikallerde kullandığım bir araç olarak görüyorum Olağan göz kırpalım artık dala İleride hoş senaryolar gelirse tekliflere açığım gülüyor

ÇOK HOŞ TÜRKÜ SÖYLÜYORSUN ÖTEKİ BİR ŞEY SÖYLEME

Biraz müziğinizden konuşalım istiyorum Hoş bir ses ehil bir şarkıcılık Bunlar sizi dinlediğimizde birinci anda kulağımıza çarpanlar Sesinizi kullandığınız şekiller biçimler farklılaşabiliyor Bu bir arayış mı sizin için Daha açık sorayım kendinizi müzikal olarak bir kimlik buhranı içinde bulduğunuz oluyor mu

Çok hoş bir soru daima üzerine sohbet etmek istediğim bir mevzuya değindiniz Biz her mevzuda herkesi etiketlendirmeyi bir kompartımanda bir yere yerleştirmeyi o kadar seviyoruz ki Hayatta toplumsal şemalar bunun için var O şudur o şucudur Bunları tanımlamak hayatımızı daha inançlı ve kolay bir halde idame ettirmemizi sağlıyor Bu nedenle tahminen bir müzikçi için de çabucak bir küme oluşturup aşikâr başlı çatılar kurup o yorumcuyu o çatının altına koymak istiyoruz Lakin bana kalırsa müzik o kadar akışkan o kadar cinsler üstü bir oluşum ki ben söylerken keyifli olduğum keyif aldığım içime dokunduğunu hissettiğim her üslubu söylemeyi seviyorum Türkü de söyleyebilirim Türk müziği de söyleyebilirim pop da caz da söyleyebilirim Keza bu vakte kadar söyledim Natürel ki kendi bestelerini söylemek çok daha ayrıcalıklı zira kendi sesini kendi sesinle birleştirmek özgün bir durum onun yeri başka Ancak cinsler üzerinden bir müzikçiyi pozisyonlandırma sıkıntısı bana son derece anlamsız geliyor ne palavra söyleyeyim Bir küme var O kız çağdaş müzik yapıyorsa neden türkü söylüyor diyor bir diğer küme var bana daima ileti atıyor Çok hoş türkü söylüyorsunuz öteki şey söylemeyin diyor Bu aslında o kadar kişilik haklarına müdahale ki Ben neyi söylemeyi seviyorsam onu söylüyorum aslında ve bunu da kimlik arayışı olarak görmüyorum Bir zenginleştirici süreç olarak yaşıyorum Şu natürel ki doğrudur tahminen bir 10 yıl sonra müzik mesleğimde o denli bir yere geleceğim ki Ceren tarzı diye bir şey oturtmuş olacağım O vakit da o farklı janraları bir ortada söyleyen bir bayan gelecek insanların aklına ve bu kimlik sorusu akıllardan çıkmış olacak tahminen

Bir de şu var ki müzik bir oyun alanı ve esasen o kadar çok kurallara nazaran yaşıyoruz ki bari bir yer olsun ve hiçbir kurala uymadan kalbimizin sesini dinleyerek ne yapmak istiyorsak onu yapabilelim Bütün bu farklılıkların içinde bir tampon oluşturan şey de bence benim yorumum oluyor Farklı çeşitlerde söylüyor olsam da bana has bir yorumla söylüyorum Türkü söylüyorsam etnik müzik icra eden birinin üslubuyla söylemiyorum tekrar Cerence söylüyorum onu

BİR TESADÜF SONUCUNDA PARİS TE AYLARCA SAHNE ALMAK

Sahne mesleğinize caz söyleyerek başladınız aslında değil mi

Caza daima ilgim vardı koyu bir Norah Jones hayranıydım 14 15 yaşımda Sonra Nükhet Ruacan ile çalışma fırsatım oldu o vefat etmeden evvel kısa bir periyot Harikulade bir müzikçiydi Koyu bir Ella Fitzgerald hayranıydım Cazda emprovizasyona müsaade veren kendi içinde akıp giden bir söyleme üslubu vardır klasik müzikteki üzere köşeli değildir akışa müsaade eden bir alan vardır Bakın artık şunu fark ettim söyleşimizin başından beri kendimi tekrarlıyorum daima genişlemek ve zenginleşmek üzerine konuşuyoruz aslında Tahminen bu bir gereksinimdir benim için Hakikaten caz da bu türlü girdi hayatıma ve bu türlü başladı caz söyleme serüvenim Nükhet Ruacan ile çalıştıktan sonra Boğaziçi ne girdiğimde orada Caz Korosu nda bir mühlet söyledim Daha sonra Erasmus programıyla gittiğim Paris te talih yapıtı şöyle bir şey oldu Gideli birkaç hafta olmuştu bir akşam arkadaşlarımla dışarıya çıkıyoruz Beni de merak ediyorlar zira müzik söylediğimi biliyorlar Her vakit her ortamın müzik söyleyen kızı olmuşum zira gülüyor Bir caz bara gittik piyaniste Ben de bir müzik söyleyebilir miyim dedim Bizim solistimiz gelecek diyerek kabul etmedi hatta beni tersledi Yerime oturdum Talihime solist geç kalınca beni sahneye çağırdılar çıktım birkaç müzik söyledim Sonra 6 aylık o Erasmus maceramın 5 buçuk ayında her Cuma ve Cumartesi Paris te o yerde müzik söyledim Bir piyano vardı kuyruklu piyano o piyanonun üzerine çıkıp bacak bacak üstüne atıp gülüyor

Özgün sana ilişkin bir şey bulmak için senden evvel mevzuya vakıf insanların ürettiği nitelikli şeyleri deneyimlemen gerekiyor bence Caz söylemek müzikalde yer almak o alanlarda beğendiğin insanları taklit etmek o taklidi yapa yapa kendini bulmak kendine has bir üsluba ulaşmak Bunların hepsi bence bugünkü Ceren i besleyen şeylerdi Bunu hiç yolumu kaybediyorum da sonra yolumu arıyorum üzere görmüyorum Hepsi beni besleyip bugünkü bene getiren şeyler

Şarkı yazarlığınıza değinelim biraz Müzik müelliflerine çok sorulan klişe bir soru vardır Nasıl yazıyorsunuz müziklerinizi diye Bu soruyu ben de bu sefer size sormak istiyorum zira sohbetin buradan öteki bir yere evrileceğini düşünüyorum

Çok düzgün ettiniz sorarak Benim müzik yazma sürecim genelde bir tıp trans halinde oluyor Hiç Şimdi bir müzik yazmam lazım diye oturup müzik yazmadım Hakikaten aklıma bir melodi ya da bir kelam düşüyor ben de melodinin ya da kelamın peşinden piyanonun başına geçip şarkıyı yazmaya başlıyorum O noktada müziğin çok büyük bir kısmı çıkmış oluyor Daha sonra birtakım sözleri revize etmek melodiyi elden geçirmek kısımları geliyor ki o da işin oyun kısmı Aslında her yazdığın müzikle biraz daha âlâ müzik yazmaya başlıyorsun bence 10 gündür spor yapan biriyle 5 yıldır spor yapan birinin kasları tıpkı biçimde çalışmaz ya ona benziyor her müzikle öbür bir şey keşfediyorsun Aslında 15 yaşımda da derste art sırada müzik yazdığımı biliyorum İçten gelen bir şey bu O içten geleni biraz oynayarak düzelterek tamamlıyorum

ŞARKI YAZMAK GÜNLÜĞÜNÜ DİĞERLERİNE OKUTMAK GİBİ

Hayatınızdan kendinizden mi yola çıkarsınız müzik yazarken

Evet birçok vakit öyledir Kendi hislerimden yola çıkarım ve bunu da şuna benzetirim İnsanın bir iç kumbarası var bütün gördüklerin duydukların hissettiklerin hayal kırıklıkların sevinçlerin ya da bir arkadaşının kendisiyle ilgili anlattığı birtakım kırılgan noktaları Bu kıssaları biriktiriyorsun içindeki kumbaranda ve şarkıyı yazarken o kumbarayı açıp hangi his gerekiyorsa onu alıyorsun Benim müziklerim genelde dürüstçe söyleyeyim kendi yaşanmışlıklarımdan doğuyor Ve bu aslında açıp günlüğünü diğerlerine okutmak üzere bir şey Her vakit şu kaçışın var Ben esasen gerçekle kuruyu birleştiriyorum Alışılmış ki şarkıyı yazarken gerçekle kurguyu birleştiriyorsun bir müziğin her bir noktası senin hissin olmuyor tahminen lakin o şarkıyı başlatan şey senin yaşadıkların ve hislerin Bu türlü bakınca benim yazdığım üzere müzik yazmak özelini paylaşmak bir manada Bu yüzden de herkesin işine emeğine hürmet duymak elzem Toplumsal medya üreten bireyler ile dinleyen şahıslar ortasındaki hudutları o derece ortadan kaldırdı ki kırıcı şeyler makûs şeyler söylemek çok kolay Hâlbuki biri karşında bütün kırılganlığıyla çıplaklığıyla duruyor sana sesini kelamını emanet ettiği vakit Beğenmemek natürel ki bunun bir kesimi ancak beğenmiyorsan da kötülemek yerine geç zira o şarkıyı geçme talihin var bir parmak hareketiyle

Hem sosyoloji eğitimi aldınız hem de yüksek lisansta sanıyorum şöhret kültürü üzerine çalıştınız Şimdiki süreçte tanınırlığınız bilinirliğiniz giderek artıyorken nasıl hissediyorsunuz kendinizi İnsan tanınmaya başlayınca geçmişte eleştirdiği insanlara dönüşebiliyor mu

Çok dürüstçe söyleyeyim o denli aklımı başımdan alacak bir şöhretim yok gülüyor O yüzden çok sakince karşılıyorum her şeyi İnsanın kendisine kendi fikirlerine hislerine sadık kalması çok değerli Şayet sen kendi içinde bir grup kıymetlere ve ömür biçimine sadıksan onları hazmetmişsen şöhretin seni çok fazla sarsabileceğini düşünmüyorum Bir de işin gerçeği şu ki ben şöhretli bir babayla büyüdüm Şöhret benim için her şeyi alt üst eden sinemalarda gördüğümü o ışıltılı hayat filan değil aslında çok da gerçek bir şey Bugün bile hâlâ babamla bir yere gitsem kesinlikle birilerinin babama geldiğini hürmet gösterdiğini ve onunla fotoğraf çektirmek istediğini görüyorum Bu nedenle şöhret bağ kuramadığım soğuk aklı baştan alan bir olgu değil Şu dürtüm de ağır basıyor alışılmış daha çok tanınmak istiyorum Neden diyecek olursanız müziğimi daha büyük kitlelere ulaştırmak alışılmış ki büyük motivasyonum Tanınmak benim için bunun bir aracı

Bir gün o denli parıltılı bir şöhrete kavuştuğunuzda müziğinizin bu şöhretin peşinden gitmesinden tahminen samimiyetini kaybetmesinden korktuğunuz oluyor mu

Hiç o denli bir endişem yok Her şeyimi kaybederim lakin samimiyetimi kaybetmem Bu vakte kadar mesleğimde yaşadığım bütün meşakkatler içimle dışımın fazla birebir olmasından kaynaklandığı için söylüyorum bunu

KADIN MÜZİK MUHARRİRLERİ BİRBİRLERİNİ ANLIYOR

Genç müzik muharriri ve müzikçi bayanların altın devrini yaşıyoruz bence Bu her manada çok hoş bir açılma Bu bayanların ortalarındaki doğal rekabete karşın birçok vakit birbirleriyle dayanıştığına da şahit oluyoruz ki geçmişte farklı nesillerde çok sık rastlanan bir durum değildi bu Bunu neye bağlıyorsunuz siz

Doğru bir perspektiften yaklaşıyorsunuz bence İnsanın mana arayışı var ya hayatta tıpkı duyguyu paylaştığın birebir sorunlu yollardan geçtiğini hissettiğin birebir çabayı verdiğin beşerlerle yan yana gelince bu dayanışma ortaya çıkıyor bence İstersen bir göçmen ol istersen bir bayan müzik müellifi ol biriyle birebir uğraşın içinde debeleniyorsan bunu bilmek yalnızlık hissini alan bir şey oluyor Bir bayan müzik müellifinin benim neslimden bir bayan müzikçinin hele de özgün bir şeyler yapmaya çalışıyorsa onu tanımasam bile hangi yollardan geçtiğini neyin çabalarını verdiğini kalbini nelerin kırdığını toplumsal medyaya girdiğinde neye demoralize olduğunu ya da neyden memnun olduğunu az çok anlayabiliyorum İnsan kendisi kırılgan bir süreçten geçer ve kırılmak istemezse oburunun da birebir süreçten geçebileceğini ve kırılmak istemeyeceğini anlar Sen onun elini tuttuğunda yalnızca ona güç vermiyorsun o da sana güç veriyor Bence bu çok değerli Genç nesiller bu mevzuda daha şuurlu zira pasta çok büyük ve herkese yetecek kadar dilim var gençler de bunu fark ediyor Üstelik her birimizin rengi o kadar farklı ki

Bu ortada dürüstçe söyleyeyim müzik muharriri ve müzikçi üzere görünüp pek o denli olmayan beşerler da var müzik müellifi ve müzikçi olmak benimsenebilecek bir sıfatmış üzere görünmeye başladı Karar verilen ve olunan bir şeymiş üzere güya Bunun da altını çizmek istiyorum

Siz kimleri dinlersiniz

Genelde evvelce isimleri dinliyorum ne palavra söyleyeyim Sezen Aksu Selda Bağcan Müzeyyen Senar Gönül Akkor çok severim Neşet Ertaş çok dinlerim Hümeyra yı çok severim Çok sıkıntı bir soru bu lakin genel olarak eskiye dair diyebilirim dinlediğim müzik için Bunlar beni daha çok besliyor Şimdiki işleri de takip ediyorum natürel işim gereği de takip etmeliyim Özgün bir şey yapmaya çalışsan da şimdiki sound lara hakim olmak neyi müziğine ne kadar entegre edeceğini bilmek için yenisi dinlemek gerekiyor Beğeni eşiğim yüksek galiba çok çabuk içselleştiremiyorum Kimi şeyler birbirinin kopyası üzere geliyor kimi vakit Tahminen de bu yüzden eskinin o inançlı alanına dönüyorum