Karar gazetesi müellifi Ahmet Taşgetiren, bugünkü yazısınında 4 Kasım 2016 tarihinde tutuklanarak Edirne Cezaevi’ne konulan eski HDP Eş Genel Lideri Selahattin Demirtaş’ın aydın, sanatçı, akademisyen ve gazetecilere yaptığı çağrıyı, “Anladığım kadarıyla Demirtaş, “iktidar karşısında eleştirel duruş”u ortak taban olarak pahalandırıyor ve ülke geleceği için bir ‘ortak duruş’ davetinde bulunuyor” kelamlarıyla kıymetlendirdi. “Demirtaş’ın ‘açılım’ını önemsiyorum” dedi.
Taşgetiren’in yazısından bir kısım:
Halen Edirne Cezaevi’nde tutuklu bulunan Selahattin Demirtaş, eşi Başak Demirtaş kanalıyla bir çok aydın, muharrir, kanaat başkanı ile birlikte bana da bir mektup göndermiş. Anladığım kadarıyla Demirtaş, “iktidar karşısında eleştirel duruş”u ortak yer olarak pahalandırıyor ve ülke geleceği için bir “ortak duruş” davetinde bulunuyor.
Sayın Demirtaş’ın bu mektubu, muhataplarının “farklarını fark etmeden” yazdığı düşünülemez. Farkları dikkate alarak yazdığı noktasından hareket edildiğinde ise gayenin, “Farklara karşın ülke için ortak tabanlar üretilebilir” kanaatinin eseri olduğu sonucu çıkar.
‘REZERVLERİM OLABİLİR FAKAT ÖNEMSİYORUM’
Demirtaş’ın mektubuna yansıyan tüm değerlendirmelere rezervlerim olabilir, lakin bu hali önemsediğimi belirtmek isterim.
Uzunca vakittir iktidar cenahının MHP’nin genel yaklaşımının gölgesi altına girdiğini ve HDP’ye karşı ‘düşmanca’ bir tutumu benimsediğini belirtiyor, bunun ülke bütünlüğü açısından son derece ziyanlı olduğunu yazıyorum. Sonuçta Meclis’te üçüncü büyük parti olan, 6 milyon küsur seçmenin oyunu alan, yüzde 10-13 ortasında bir seçmen topluluğunu temsil eden ve yüklü olarak Kürt kimlikli vatandaşlarımızın siyasi temsilini söz eden bir partinin düşmanlaştırılması, şeytanlaştırılması, oy veren vatandaşlarda da dışlanma duygusu oluşturur ve bu ülke bütünlüğü için büyük risktir.
Bunları tabir ederek geliyorum. Sağlıklı duruş bu değildir, diyorum. 22 Nisan tarihli “Baba bir hırsız tuttum” başlıklı ve “mülteci sorunu”nu pahalandıran yazımın birinci paragrafında, ülkemizin sancılı toplumsal yapısına işaret ettim. Şunları yazdım:
“-Bir defa 6-7 Eylül olaylarını, Maraş, Çorum, Başbağlar, Madımak olaylarını yaşamış, hala ‘siyasi kamplaşma’nın herkesi rahatsız eder hale geldiği, ülkenin Doğu – Güneydoğusunda onlarca belediyenin kayyımla yönetildiği, toplumdan yüzde 10 civarında oy alan ve Meclis’te üçüncü küme olarak temsil edilen bir siyasi partinin terör iltisakı gerekçesiyle kapatma davasına maruz kaldığı, dini tabanda oluşmuş bir yapının darbe yapmaya kalkıştığı ve ülkeyi inanılmaz idarelere sürüklediği bir ülkeyiz. Yani içerde ahenk, insicam, barış sorunları yaşayan bir ülkeyiz.”
Yazının devamında ‘sağlıklı entegrasyon gerçekleşmediği takdirde göçmen probleminin da bu sancıyı artıracağı’ değerlendirmesi yapılıyordu.
Şöyle bir bakalım: Ümit Özdağ’ın mülteciler karşısındaki çizgisi ile iktidar siyasetinin HDP – Demirtaş karşısındaki çizgisi ortasında bir fark var mı? İktidar ‘mültecilerin dışlanması’nı sorun olarak görüyorsa, HDP’ye yönelik halin ‘Kürtlerin dışlanması’ üzere bir sonuç doğurmayacağından nasıl emin olabilir?
Ben irtibatı önemsiyorum. Türkiye için ortak arayışlar yeri bulunmasını, oluşturulmasını önemsiyorum. Onun için Demirtaş’ın “Açılım”ını önemsiyorum.
YAZININ TAMAMI
