Üst üste gelen artırımlarla artan yoksulluk, iktidara yakın medyanın bile göz arkası edemediği boyutlara ulaştı. Çabucak tüm televizyon kanallarının ekranlarında artan fiyatlar ve azalan alım gücü tartışılıyor. Karar muharriri Ahmet Taşgetiren ise bugün yayınlanan “Ekonomistler Kapışması” başlıklı yazısında bu mevzuya değindi. Taşgetiren, AK Parti milletvekillerini ya da bürokratlarının bu tartışma programlarına hiç katılmadıklarına dikkat çekti: “İktidar ismine şu ana kadar bakanlar, Ak Parti milletvekilleri tartışmalara katılmadı. Bilindiği kadarıyla partinin bu türlü bir unsur kararı da var. TV kanalları, bu açığı kapatmak için ya eski Ak Parti milletvekillerini ya da medyada Ak Parti yanlısı muharrirleri davet ediyorlar. Bu bireylerin kelamlarının Ak Parti’yi bağlamadığı, bir zaaf sergilerlerse -ki perişanlıkları oynuyorlar- onun da Ak Parti’ye olumsuz tesirinin sonlu olacağı aşikâr. “
Ekonomiye dair kararların, kendisine “ekonomistim” diyen Erdoğan tarafından verildiğini belirten Taşgetiren, “Erdoğan’ın savı, bütün Ortodoks iktisat siyasetlerine meydan okuma niteliğinde.” diyerek Cumhurbaşkanını, televizyon programlarında bu görüşlerini bilimsel temelleri ile savunmaya davet etti.
Herkes iktisat konuşuyor. Enflasyona tavan dayanmıyor; her ay yeni bir rekor tazeleniyor. Her gün bir çeşidin eksildiği sofralarda hüzün var. Dar gelirliler çoktan yandı, orta gelirliler dar gelirli oldu. Devletin üç kuruşluk yardımı ile geçinen insan sayısı milyon milyon sayılıyor. Pazar alışverişine çıkan beşerler, öfke ile çaresizlik ortasında kıvranıyor.
İktidar çaresizliğini “döviz – faiz sarmalını bitirdik, sıra enflasyonda” kelamlarıyla ilan ediyor. Enflasyonu bitirememişseniz, öbür hangi sarmalı bitirmiş olabilirsiniz ki? TÜİK sayıları bile, iktisat idaresinin tabana vurmuşluğunun ilanından öbür bir şey değil. Yüzde 61.14 TÜFE, yüzde 114.97 ÜFE… Zimbabve’den sonra dünyada en yüksek enflasyon oranı.
Televizyonlardaki tartışma programlarının hiçbir cazibesi olmasa da, bir istikametiyle yararı olduğunu söylemek mümkün. Farklı fikirler karşı karşıya geliyor ve program kaçınılmaz olarak her fikrin – argümanın sağlamasının yapıldığı bir yere dönüşüyor.
Mesela muhakkak ki orada, iktidar yanlısı bir tartışmacının “Enflasyon sayıları çok düşük, hiç de ürkütücü değil” demesi mümkün değil. O denli bir şey o kişiyi yalnızca gülünç hale getirir. Çabucak öbür iştirakçilerden reaksiyon görür. Kaldı ki, seyirciler de kelam konusu kişiyi toplumsal medya üzerinden bombardımana tabi meblağ.
Birçok kanalda birçok tartışma programı var. Bunlara farklı siyasi tandansta gazeteciler, bilim adamları, kimi vakit parti temsilcileri vs. katılıyor. İktidar ismine şu ana kadar bakanlar, Ak Parti milletvekilleri tartışmalara katılmadı. Bilindiği kadarıyla partinin bu türlü bir unsur kararı da var. TV kanalları, bu açığı kapatmak için ya eski Ak Parti milletvekillerini ya da medyada Ak Parti yanlısı muharrirleri davet ediyorlar.
Bu şahısların kelamlarının Ak Parti’yi bağlamadığı, bir zaaf sergilerlerse -ki perişanlıkları oynuyorlar- onun da Ak Parti’ye olumsuz tesirinin sonlu olacağı muhakkak. Kaldı ki onlar diyelim iktisat idaresinde zaaf olduğunu söyleseler bile bunun siyasi karşılığı sonlu.
Aslında bu çeşit tartışma programlarının yararlı olabilmesi için moderatör gazeteci yahut gazeteciler eşliğinde hem muhalefetin iktisat kurmaylarının hem de iktidar ismine direkt ekonomiyi yöneten şahısların katılması gerekiyor.
Ta ki İş, vatandaş açısından kategorik parti taraftarlığı tabanında değerlendirilmesin, herkesin günahı – sevabı ortaya çıksın.
Burada bir soru sorayım: Bu türlü bir açık oturumda mesela Hazine ve Maliye Bakanı Nureddin Nebati ya da (olmaz ya) bir iktisat bürokratının muhalif iktisat kurmaylarıyla tartışması kâfi olur mu?
Bence olmaz. Neden? Zira, şu anda uygulanmakta olan iktisat programının mimarı bunlar değil. Bunlar uygulayıcı.
Asıl mimar muhakkak ki Cumhurbaşkanı Erdoğan. Aslında kelam konusu bireyler de çabucak her kezinde kelama “Sayın Cumhurbaşkanımızın liderliğinde” diye başlamakta ısrar ediyorlar.
Aslında Cumhurbaşkanı Erdoğan da ısrarlı biçimde “Ekonomistim” tabirinin altını çizerek, bir argüman ortaya koyuyor. Hatta bu iddiayı “O vergi memuru ben ekonomistim” diye ana muhalefet başkanını aşağılayarak seslendirme gereksinimini hissetti. Şu andaki iktisat siyasetine itiraz eden ve üniversitelerde iktisat dersi veren bilim adamları da “Mandacı ekonomistler” diye suçlandı.
Aklıma gelen şu: İktisadın şu andaki durumu içler acısı. Ancak Cumhurbaşkanı Erdoğan, vakıayı sokaktaki insan, yani pazara çıkan, yani et alamayan, yani sofrasındaki çeşidin her gün bir kalem azaldığı, yani işsizlikten kıvranan insan üzere görmüyor.
Ortada harikulade bir farklılık var. Ekonomistler bu siyaset yanlış, diyor, kendisini “ekonomist” olarak niteleyen Cumhurbaşkanı Erdoğan da mevcut siyasette ısrar ediyor.
Aklıma gelen, dedim, tüm tv kanallarının ortaklaşa yayınlayacağı bir “Ekonomistler kapışması” düzenlensin. Bir yanda sayın Cumhurbaşkanı, öbür yanda,- natürel ki “vergi memuru” değil- fakat “mandacılık”la suçlanan ama bu türlü bir suçlamayı reddeden ekonomistlerden bir küme olsun. Ya da muhalefetin kurmaylarından bir küme.
Aslında Erdoğan’ın argümanı, bütün Ortodoks iktisat siyasetlerine meydan okuma niteliğinde. Yani bir manada tüm dünyaya yeni bir teklifte bulunmuş oluyor Erdoğan. Yaklaşımının bilimsel – inandırıcı münasebetleri olmalı. Bir manada dünyaya “Biz yaptık, sizi de kurtaracak formül burada, gelin insanınızı kurtarın” üzere bir davet yöneltilir tahminen de. Kim bilir tahminen de “Ekonomi Nobeli” alınır. Tahminen de herkes yanılıyordur. Tahminen de şu an Türkiye’yi kıvrandıran iktisat türbülansı yanlış bir algıdan ibarettir.
Cumhurbaşkanı Erdoğan’ın “Ben ekonomistim” savını gülümsemeyle geçiştirmek tarihi bir yanılgıdır tahminen de. Tahminen de gereğince sabretmesini bilmiyoruzdur. Tahminen de bıçak kemiğe dayanmamıştır.
Ama sayın Cumhurbaşkanı da, TV’ye çıkıp fitne – fesat demeden her türlü soruyu cevaplandırarak bizi bu yanılgılardan kurtarabilir. Ne de olsa, mevcut iktisat can yakıyor. (Kaynak)
