Türkiye iktisadının son beş yılda salgına ve döviz krizlerine karşın yıllık yüzde 4’lük bir ortalamayla büyüdüğünü söyleyen iktisatçı Prof. Dr. Korkut Boratav, “Eğer bu kadar büyüdüyse sokaklar niye yansılarla doldu? Neden emekçiler sokaklara indi. Bu tempoda bir büyümeye refakat eden mutlak fakirleşme, gelirleri aşan enflasyon, işsizlik, istihdamdan kopma, fiyat hissesindeki erime, diplomalı işsizler nasıl açıklanabilir?” diye sordu.
Boratav’ın Cumhuriyet’ten Şehriban Kıraç’a yaptığı açıklamalardan bir kısım şöyle:
Türkiye iktisadını bu noktaya getiren siyasetler neler oldu?
2013’te Fed’in dış dünyaya likidite pompalaması frenlenince Türkiye’nin büyüme ivmesini sürükleyen dış kaynak akımları da yavaşladı. 2016 sonrasında ülke, daima seçim atmosferi içinde yönetildi. İktidar, 2019 lokal seçim mağlubiyetlerinden sonra seçim psikozundan kopmadı. Dış kaynaklardaki sakinliği iç talep pompalamasıyla telafi yoluna gitti. Bunu kamu maliyesi yoluyla değil finansal sistem üzerinden gerçekleştirdi. Merkez Bankası faizinin aşağıya çekilmesi; enflasyonun altında tutulması öncelik kazandı. Buna Saray iktidarının faiz takıntısı diyebiliriz.
Öte yandan düşük faizli kredi genişlemesinin iktisadın daralmasını frenlediği de doğrudur. Türkiye iktisadı 2021’de yüzde 11 büyüdü. Buna nazaran 2016-2021 ortasında Türkiye yüzde 4’e yakın bir tempoyla büyümüştür. Öte yandan dış açıkların artması ekonomiyi üç döviz krizine de sürükledi. Ağustos 2018 ve Kasım 2020 döviz krizlerini Merkez Bankası (TCMB) siyaset faizlerini sıçratarak durdurdu. Bu ayarlamaları kademeli faiz indirimleri izledi. 2021 Eylül-Aralık periyodunda dört ay peş peşe indirilen siyaset faizleri sonunda patlak veren döviz krizi çok sert oldu. Saray’da birileri algıladı ki faiz takıntısı sürdükçe seçim kazanılamaz. Zira seçim konjonktürü yaklaşmıştır. Siyaset faizini bir sefer daha sıçratarak bu krizi geçiştirmek risklidir.
Yani erken seçim iktidarın gündeminde?
Bir yıllık bir seçim takvimi gündemdedir. Aralıkta dövizdeki sıçrama ve enflasyonun tetiklenmesi çok sert oldu. Anlaşılan, Saray’da siyasal öncelik ağır basmıştır. Tekrar siyaset faizini yükseltme dışında döviz krizini geçiştirecek bir sistem arandı. Tahlil, kur muhafazalı mevduat (KKM) oldu. Bu düzenleme yalnızca kısa devir için tasarlandı. Seçim takvimiyle sonlu; yani “atı alıp Üsküdar’ı geçinceye” kadar…
Bu yeni siyaset, iktidarı yeni bir seçime götürecek ögeler içeriyor mu? Döviz kurunda umdukları olmadı, tekrar yükselişe geçti, başarılı olur mu?
Rusya-Ukrayna savaşına kadar KKM, Saray’ın beklentileri doğrultusunda gidiyordu. Son döviz krizi yabancı sermaye çıkışlarından kaynaklanmamıştı. Eylül sonrasında yabancılar borsadan büyük oranda çıkmıştı. Likit varlıklarını gerçek olarak muhafaza arayışı içinde olan vatandaşlar ve şirketler ise dövize yöneldi. TL’den kaçış ve doların tırmanması bu nedenledir. Deva olarak getirilen KKM düzenlemesi, tasarruf sahiplerini döviz kayıplarına karşı teminata aldı. KKM’ye katılan şirketlere de cazip vergi imtiyazları verildi ve döviz talebi frenlendi. Dolar 13.50 lira civarında istikrar kazandı. Kısa vadede bu gelişmeleri destekleyen ögeler da oldu. İhracat artışları cari süreç açığında muhakkak bir rahatlama sağladı. İlkbahar sonrasında turizm akımının döviz kurunu istikrarda tutması umuluyordu. Dolar fiyatlarında istikrar enflasyonu da frenleyecektir. Ortaya çıkan istikrar manzarası, Saray’ı sonbahar sonrasında erken seçime götürebilirdi.
Türkiye’nin ekonomik problemleri da orta yerde duruyor, büyüme deniyor fakat işsizlik, yoksulluk had safhada buna ne demeli?
Evet, temel soru budur: İktisat büyürken bugünkü huzursuzluk nereden kaynaklanıyor? Covid-19 periyodunda iktisadı küçülmeye girmeyen az ülkelerden biri ülkemizdir. 2021’de Türkiye iktisadı yüzde 11 büyüdü. O vakit sokaklar niye yansılarla doldu. Neden personeller sokaklara indi. Yakılan elektrik faturaları neden? Türkiye iktisadı son beş yılda salgına ve döviz krizlerine karşın yıllık yüzde 4’lük bir ortalama ile büyümüş olacaktır. Bu tempoda bir büyümeye refakat eden mutlak fakirleşme, gelirleri aşan enflasyon, işsizlik, istihdamdan kopma, gerçek fiyatlarda erime, diplomalı işsizler nasıl açıklanabilir? Tek bir karşılık var: Türkiye son beş yılda iktisat tarihi boyunca benzerine hiç rastlamadığımız bir bölüşüm şokuyla karşılaştı.
Kimin aleyhine oldu bu bölüşüm şoku?
Son beş yılın ulusal gelir datalarına nazaran ücretlilerin net hasıladan aldığı hisse 6.2 puan eridi. Demek ki iktisat büyürken Türkiye’nin işçi halkı mutlak yoksulluğa sürüklendi. Tüm işçi katmanlar, personel sınıfını, küçük esnaf ve köylüyü içine alan büyük bir kitle, gelir kayıpları yaşadı.
Şimdi Rusya-Ukrayna savaşı buna fren olabilir mi?
Evet, bu beklentiler artık çöküyor. Rusya-Ukrayna savaşı KKM düzenlemesinin bir seçim siyaseti olarak kullanımını önleyecek bir şok yarattı. Dünya piyasaları olumsuz etkileniyor. Petrol ve doğalgaz fiyatları fırladı. Petrol ve güçteki ani artış Türkiye’de cari süreç istikrarını bozacak. Rusya ve Ukrayna ile dış ticaret ve turizm münasebetlerimiz çok güçlü. Bunlar da olumsuz etkilenecektir. KKM’nin orta periyotta yürümeyeceği konusunda tüm iktisatçılar esasen fikir birliği içindeydik. Rusya-Ukrayna şoku kısa devir için de muvaffakiyet bahtını yok ediyor. ABD ve Batı’nın Rusya üzerinde yaptırımları sürerse ve Rus iktisadı etkilendikçe KKM’nin bir seçim prosedürü olarak iktidarın işine yarayacağı şüphelidir.
KKM hazırlanırken böylesi dış şoklar hesaba katılmadı mı?
Bakan Nureddin Nebati’nin bu politikayı savunurken ileri sürdüğü, daha evvel Saray’daki kimi iktisatçıların ortaya attığı ekonomik “model” tutarsızdır; ciddiye alınamaz. Birçok sorunu çözecek sihirli bir anahtar üzere düşünülüyor. KKM tek başına cari açığa, kronik dış bağımlılığa son veriyor; enflasyonu aşağıya çekiyor; Türkiye’nin ani bir büyüme ivmesine yöneleceğini varsayıyor. Kısa, orta ve uzun devirlerde birbiriyle tutarsız, bazen aykırı değişkenleri bir ortaya getiren bu senaryo, ekonomik mantıktan, bütünlükten mahrumdur. KKM düzenlemesi yalnızca bir seçim takvimi ile sonluydu; o çerçeve içinde işe yarayabilirdi. Rusya’nın Ukrayna’yı işgali bu beklentiyi çökertti.
Peki, iktidar bu siyasetle giderse vatandaşı nasıl günler bekliyor? Fakirleşme, mağduriyet artacak mı?
İktisat siyaseti gündeminde radikal bir perspektif değişikliği olmazsa yakın gelecekte Türkiye, kemer sıkma ögeleri içeren bir istikrar programına mahkûm görünmektedir. (Kaynak)
